"Ik probeerde Cas Peters meteen te beïnvloeden"

Geheel onverwacht mocht Joël Drommel gisterenavond alsnog zijn opwachting maken bij FC Twente. De jonge doelman, die na de wedstrijd tegen Willem II zijn basisplaats verloor, moest na een halfuur invallen omdat eerste doelman Nick Marsman met een onterechte rode kaart van het veld werd gestuurd. Het is daarmee een merkwaardig slotstuk van een bewogen week.

“Dit is zeker een aparte week voor mij geweest”, aldus Drommel op de website van FC Twente. “Ik denk dat ik de eerste wedstrijden goed heb gekeept. Vervolgens maakte ik wat foutjes en had ik minder goede momenten. Dat zijn dan ook meteen de momenten waarop je echt merkt dat je niet langer in de jeugd of in een beloftenteam speelt. Ik denk dat je daar als jonge speler alleen maar van leert."

Toch baalde de 19-jarige Drommel wel toen hij hoorde dat hij gepasseerd werd ten faveure van Marsman. "Natuurlijk baal je wanneer je vervolgens je plaats kwijtraakt. Aan de andere kant, er zijn maar weinig clubs waar een jonge doelman voor vast onder de lat staat. Het is nu aan mij om me terug te knokken, me te blijven ontwikkelen en uiteindelijk als betere doelman terug te komen.”

Drommel keerde sneller dan verwacht terug op het veld. “Mijn vader zie vanmiddag nog dat ik in zou gaan vallen", vervolgt de doelman, die raar opkeek van de beslissing van Ed Janssen. "Ik had verwacht dat de scheidsrechter geel zou geven, maar hij trok rood. Dan heb je even iets van zo he, want dat gunde ik Nick echt niet."

[google]"Vervolgens besef je dat je het veld in moet en klaar moet zijn om de strafschop te keren. Ik probeerde Cas Peters meteen te beïnvloeden, dat lukte want ik zat in de goede hoek en hij raakte de paal. Helaas ging de bal er vervolgens alsnog in. Gelukkig maakten we snel gelijk. Daarna had ik een aantal reddingen, het voelde goed om de ploeg zo te kunnen helpen."

"Op het laatst komt dan die grote ontlading", gaat Drommel, die de 2-1 eigenlijk uitbundiger wou vieren, verder. "Ik heb er nog even over gedacht ook het veld over te rennen, maar je weet dat je ook weer terug moet, de wedstrijd nog niet voorbij is. Dan vier je even in je eentje feest, maar wel in de wetenschap dat de echte ontlading nog wel komt. Dat gebeurde na afloop ook, een heerlijk gevoel dat het ons gelukt is deze wedstrijd toch nog om te buigen naar een overwinning", besluit Drommel.

[ligatus]