Column: Een mooi schouwspel

Enkele weken geleden bracht ik mijn oudste dochter weer eens naar school. Dit doe ik altijd met veel plezier, want mijn dochter zit op zo'n school waar de jonge moeders na elke avond sportschool ‘s ochtends om half zes al weer achter hun kaptafeltje zitten om een paar uur later de dagelijkse schoonheidscompetitie op het schoolplein aan te gaan. Als officieus jurylid positioneer ik mezelf dan altijd graag op mijn vaste stekkie voor het klimrek om in mijn hoofd de winnaar van die ochtend te kiezen.

Toen ik met dit prachtige ochtendritueel bezig was, hoorde ik ineens mijn dochtertje roepen; "Papa, die jongen pest en schopt mij". Ondanks de nogal intoxicerende geuren van Chanel nummer vijf tot en met tweeëntwintig die vochten om een plekje rond de mooie moeders naast me, lukte het me de dader te herkennen. Een oerlelijk jongetje met een BMI die dezelfde waarde kent als het rugnummer van Castaignos, keek me brutaal aan. Normaliter zou ik dit onder het motto van 'het zijn maar kinderen' luchtig opnemen, maar dit kereltje dat misschien wel vijf jaar ouder was dan mijn dochtertje had naast zijn toch al irritante kuttekop ook nog eens artikel 1 van onze regionale grondwet overtreden; hij droeg op deze prachtige nazomerdag een Ajax-shirt. Ja echt, ik verzin het niet. Toen ik in mijn hoofd nog aan het zoeken was naar een kindvriendelijke opmerking waarmee ik dit knaapje netjes mee op zijn nummer kon zetten, bleek een opa achter mij iets minder politiek correct;"Laat hem maar meisje. Die mini-Martin Jol moet naar school in een shirt van de nummer zeven van Nederland. Dat is al erg genoeg." Terwijl het jongetje met zijn fiets in de hand vol schaamte afdroop, besefte ik me dat een wit shirt met een rode baan in onze regio nou niet bepaald het beste in de mens naar boven haalt...

Dit was een paar weken geleden, maar ondertussen is er weer alle reden om de bovenstaande emoties weer aan de oppervlakte toe te laten. Zaterdag komt Ajax namelijk op bezoek en dus staat de wedstrijd der wedstrijden weer voor de deur. Goliath tegen David, Anouk tegen Ilse, Badr Hari tegen Koen Everink. Oftewel het beursgenoteerde miljoenenbedrijf uit het westen tegen de slim opererende kruidenier uit het oosten. En dat is geen calimerocomplex, maar een simpele constatering. In de voetbalwereld waar de omvang van je begroting volgens de kenners steeds meer je positie op de nationale en internationale ladder zou moeten bepalen, is Ajax tegen FC Twente simpelweg de grote adelaar tegen het kleine doch slimme, zwarte kuikentje. Die langetermijnverhouding gaat geen enkele Doyen-group veranderen.

Over de korte termijn zegt dit echter niets, want zaterdag tijdens die negentig minuten op de groene sprieten kan het resultaat weer alle kanten op. Zoals in 2009 toen Ajax op een heerlijke zaterdagavond naar een nederlaag werd gekopt door ene heer Ruiz en er later in dat seizoen zelfs een kampioenschap te vieren viel in ons mooie Twente. Voor de eerste keer in de geschiedenis kon het kleine doch slimme zwarte kuikentje met een schaal in de hand de grote Amsterdamse adelaar over het KNVB-bureau duwen en het kleine eierdopje in een lichaamsdeel drukken waar normaliter alleen Jack van Gelder zich ophoudt. Ik wil zeker niet vooruit lopen op de ontknoping van dit huidige seizoen, maar ook deze jaargang is FC Twente-Ajax weer een sfeervolle zaterdagavondwedstrijd en ook dit seizoen staat er een FC Twente dat zeker niet onderdoet voor de Amsterdammers. Spelers van de categorie Gutiérrez en Tadic heeft Ajax gewoon niet meer terwijl Twente er tactisch en qua positiespel ook beter voor staat. De wenkbrauwen van de Boer staan momenteel dan ook zo op standje onweer dat ze bijna fungeren als zijn schaamhaar. Tel bij dit alles ook even op dat de sfeer in de Grolsch Veste de laatste tijd weer ouderwetse vormen aanneemt en alle ingrediënten voor een herhaling van 8 november 2009 zijn zaterdag aanwezig.

Dat Ajax nu met lagere verwachtingen naar Enschede komt, heeft het overigens voor een groot deel ook aan zichzelf te danken. Ajax heeft decennia lang een jaarlijkse begroting gehad die nu in één klap de problemen van kabinet-Rutte zou oplossen en ook in de salarissfeer had Ajax altijd veel meer mogelijkheden dan andere clubs. Sterker nog, Henk Krol was een van de rijkste mensen van Nederland geweest als hij bij Ajax de pensioenpremies achterover had mogen drukken in plaats van bij die andere mannen in het roze. Desondanks is het de Amsterdammers nooit gelukt om deze financiële suprematie uit te drukken in een structurele sportieve overheersing. Integendeel, de concurrentie is sportief gezien nog nooit zo dichtbij geweest als de laatste jaren. De oorzaak hiervoor ligt vooral in Amsterdam, Rotterdam en Eindhoven zelf, want de nivellering van de eredivisie is toch echt meer het gevolg van slecht presteren van de kopgroep dan van een peloton dat nu zo verdomd goed op de pedalen staat te trappen.

Wat dat betreft hebben de Elite-model-look-moeders op het schoolplein van mijn dochtertje er meer kijk op, net als onze trotse voorzitter Joop Munsterman. Zij hebben beide door dat je dagelijks gewoon hard moet werken om de meeste toeschouwers voor je te winnen. Zij beseffen beide ook heel goed dat het tijdig bijsturen van je beleid naar aanleiding van de actualiteiten of trends veel beter is dan één keer per decennium een fluwelen revolutie via Johan Cruijff of Dr Robert Schoemacher. De mooie mama’s en Munsterman weten vooral als geen ander dat grootdoenerij een hele vervelende eigenschap wordt als je de mooiste van het schoolplein niet meer bent of als de concurrentie het eigenlijk beter doet. Ze vallen beide om die reden ook altijd terug op de basis van hun bestaan; een mooi schouwspel verzorgen voor de toeschouwer.

Waar alle mooie schouwspelen die FC Twente ons dit seizoen gelukkig weer voorschotelt toe gaan leiden is op dit moment eigenlijk door de spannende ranglijst nog niet te voorspellen. Aan de andere kant zegt men altijd dat hoop doet leven dus misschien wordt de wedstrijd van aanstaande zaterdag wel de reden dat de grote adelaar alvast weer lichtjes voorover gaat buigen... Je weet het niet. Aan de kant Jack, Twente komt eraan!

Hannibal

[nederbet]
[ligatus]