Terug in de tijd | André Paus: De ijzersterke verdediger uit Weerselo

Wat hebben we mooie spelers gezien in de historie van onze prachtige club. In deze rubriek besteden we aandacht aan de gladiatoren van weleer; van het Diekman naar de Grolsch Veste; van 1965 tot het heden. Vandaag staat André Paus, geboren 9 oktober 1965 in Weerselo, centraal. Deze ijzersterke centrale verdediger speelde 217 wedstrijden voor FC Twente en scoorde daarbij acht keer.

In 1981 maakte Paus op zijn zestiende de overstap van VV UD Weerselo naar de jeugdopleiding van FC Twente. Op 21 augustus 1985 maakte hij zijn debuut in het eerste in een thuiswedstrijd tegen Excelsior. Na negen seizoenen krijgt hij een bijzondere kans en grijpt deze met beide handen aan. Hij vertrekt naar Japan om daar te gaan spelen voor Jubilo Iwata. Na twee seizoen speelt hij nog een jaar voor het eveneens Japanse Kawasaki Frontale om in 1997 terug te keren naar Nederland. Hij tekent bij Heracles, maar het blijft bij slechts één seizoen omdat zijn knie niet meer meewerkte. Hoe kijkt hij terug op zijn tijd als voetballer en wat vindt hij van het huidige FC Twente?

Wat was je specialiteit?

Als centrale verdediger kon ik goed een man uitschakelen, was in de lucht kopsterk en had opbouwend met zowel links als rechts een goede pass. Mijn specialiteit was echter dat ik een verre ingooi had en de ingooi bijna een corner leek.

Welke spelers uit jouw generatie hebben de meeste indruk op jou gemaakt?

Spelers uit mijn generatie die de meeste indruk maakten... Dat zijn er nogal veel. Bij Twente waren dat: Ronald de Boer, Arthur Numan, Piet Keur, Jan van Halst, Youri Mulder. Best wel veel, en ik vergeet er zeker ook nog een aantal. Uit mijn Japanse tijd met stip bovenaan Gerald Vanenburg en ook Salvatore Scillacci en Carlos Dunga waren uitzonderlijk.

Wat waren je mooiste momenten in je voetballoopbaan?

De mooiste momenten uit mijn voetballoopbaan waren: Geselecteerd worden voor diverse nationale elftallen tot aan het grote Oranje, wat ik jammer genoeg niet gehaald heb. Mijn transfer naar Japan en de Europese wedstrijden met Twente.

Je hebt je voetbalcarrière afgesloten bij Heracles. Waarom ben je daarna gestopt?

Er kwam een abrupt einde aan mijn voetbalcarrière vanwege knieproblemen.

Hoe was het voetballen destijds in de J-League? Wat was het verschil tussen jouw beide clubs: Jubilo Iwata en Kawasaki Frontale?

Jubilo was wel een grote club, echt niet te vergelijken qua organisatie zoals bij Twente. Alles was tiptop geregeld en het enige wat je moest doen was presteren. Er waren geen excuses om niet te presteren. Kawasaki, dat nu een topploeg is in Japan, was in die tijd iets minder georganiseerd, maar nog steeds goed. We hebben er drie fijne jaren gehad.

Wat vind je leuker; zelf voetballen of het trainer zijn?

Het mooiste is om natuurlijk zelf te spelen, elke dag met het spelletje bezig zijn om beter te worden. Het trainer zijn bevalt mij overigens ook goed, jij bent hoofdverantwoordelijk voor het resultaat, dus spelers moeten mentaal en fysiek klaar zijn, zodat ze een prestatie kunnen leveren.

Wat is het grootste verschil voor jou in het trainen van amateurs en profs?

Bij beide is het ontzettend belangrijk, dat de kleedkamer gezond is, spelers die de sfeer verpesten zo snel mogelijk elimineren. Een gezonde kleedkamer is ontzettend belangrijk. Ik heb wel een goede neus voor spelers, die de oorzaak zijn van een slechte kleedkamer.

Wat is je mooiste anekdote uit je tijd bij FC Twente?

De mooiste anekdote was, dat volgens mij Martin Koopman en Piet Keur een paar zoute haringen onder de stoel van Andy Scharmin zijn auto had gelegd. Andy had niks in de gaten tot hij de volgende dag weer in zijn auto kwam en de haringen hun werk hadden gedaan, een vreselijke lucht.

Andy wilde wraak en na de training rende hij als een gek met een paar handlangers naar binnen. De sleutels werden gepakt van Martin of Piet zijn auto en de auto werd op kistjes achtergelaten.

Wat waren je persoonlijke hoogtepunten?

Hoogtepunten waren mijn transfer naar Japan, voetballer van het jaar bij Twente en tweede plaats bij voetballer van het jaar; achter Vanenburg en voor Ronald Koeman (seizoen 1989-1990).

Je hebt 217 wedstrijden gespeeld en acht keer gescoord. Tevens scoorde je twee keer in de Europese wedstrijden. Wat was je mooiste doelpunt bij de club?

Mijn eerste wedstrijd onder Theo Vonk, waar ik ook voor het eerst opgesteld stond als centrale verdediger tegen FC Utrecht en de beslissende goal maakte in de slotfase, in 1986-1987, einduitslag 1-2.

Waar denk je dat FC Twente dit seizoen gaat eindigen?

Een evenaring van de prestatie van het afgelopen seizoen zou werkelijk top zijn. Het zal een gevecht worden. Niemand had de klassering van afgelopen seizoen verwacht. FC Twente staat er weer goed op en wordt rekening met hun gehouden, daarom denk ik dat ze dit jaar strijden om plek 5,6 en 7.