Sadílek dankt opa: "Dankzij hem kunnen we allebei profvoetbal spelen"

Michal Sadílek liep in het verleden stage bij onder meer FC Twente, Feyenoord en Juventus, maar vertrok in 2015 naar PSV. Daarvoor speelde hij bij jeugdteams in Tsjechië. Tussen zijn vijfde en negende speelde hij in een dorpje verderop bij Ostrozká Nová Ves, waar hij training kreeg van zijn opa.

"Ik zat er in één team met mijn broer Lukas", vertelt Sadílek in gesprek met Voetbal International. "We werden getraind door onze opa. Hij was zelf een redelijke amateurvoetballer geweest, maar wel met een ijzeren mentaliteit. Later werd hij een goede, maar zeer strenge trainer. Zeker voor Lukas en mij. Dankzij opa kunnen we nu allebei profvoetbal spelen."

Lukas Sadílek speelt sinds deze zomer bij AC Sparta Praag, de club die vorig jaar derde eindigde in de Tsjechische competitie. Daarvoor kwam hij uit voor 1. FC Slovácko, dat vierde werd op het hoogste Tsjechische niveau. De 26-jarige broer van Sadílek is ook middenvelder. "Lukas is van origine wat aanvallender ingesteld dan ik. Maar hij is de laatste jaren wel wat meer teruggezakt, naar de halfposities. Lukas is ook een karakterspeler, maar niet zo’n vechter als ik. Hij wordt er wel steeds beter in", aldus de middenvelder van FC Twente.

Lukas was vroeger het grote voorbeeld van Michal. "Ik had een enorme drang om net zo goed te worden als hij. Na trainingen gingen we nog uren samen verder. Afwerken op doel, lange passes oefenen. Op straat stonden we ook vaak tegenover elkaar. En dan ging het hard tegen hard. Mijn broer werd gescout door Slovácko. Dat wilde ik ook. Hij werd opgeroepen voor de nationale ploeg Onder-16. Dat werd mijn droom."

Michal Sadílek bereikte zijn doelen. Ook hij werd gescout door Slovácko, waar hij in 2015 weer vertrok om voor PSV te gaan voetballen. Inmiddels is de FC Twente-speler een vaste basisklant bij de Tsjechische nationale ploeg, terwijl zijn broer zijn debuut voor Tsjechië nog moet maken.

Michal Sadílek hoopt nog wel een keer met zijn broer voor zijn land uit te mogen komen. "Daarin ben ik hém voorgegaan. We hebben sinds de jeugd nooit meer samengespeeld, maar komend seizoen gaat het hopelijk gebeuren. Lukas stond voor de laatste Nations League-wedstrijden al op de standby-lijst. Wij samen in de nationale ploeg; dat zou ons, onze hele familie, ongelooflijk trots maken", besluit Sadílek.