Peeper blikt terug op horrorblessure: "Hoogtepunt carrière, was meteen ook mijn dieptepunt"

Marcel Peeper was één van de smaakmakers van FC Twente toen hij een oproep kreeg van de bondscoach Nol de Ruiter. Deze liet hem op 28 maart 1990 debuteren in Kiev tegen de Sovjet-Unie. Slechts 18 minuten duurde de wedstrijd. Peeper moest met een dubbele beenbreuk van het veld na een onbezonnen actie van Sergei Gorloekovitsj. Een excuus heeft Peeper nooit ontvangen, maar daar zit hij niet mee.

"Ik kan me niet herinneren dat de gozer die ervoor gezorgd heeft ooit zijn excuses heeft aangeboden. Maar ach, wat had ik ook met die excuses gemoeten. Het had mijn situatie niet veranderd", zo laat hij weten in gesprek met Dennis van Bergen van het Algemeen Dagblad. "Hét hoogtepunt uit mijn carrière, spelen voor het Nederlands elftal, was meteen ook mijn dieptepunt."

Alsof het allemaal nog niet genoeg was verloor Peeper datzelfde jaar zijn toenmalige vriendin en tevens zijn voetbalvriend bij FC Twente Tom Krommendijk. Beiden kwam om het leven tijdens twee afzonderlijke auto-ongelukken.

[google]

De revalidatie van de dubbele beenbreuk zou uiteindelijk tweeenhalf jaar in beslag nemen. Hierbij kreeg hij steun van clubicoon Eddy Achterberg. "Liep ik daar over de sintelbaan van het Diekman. Uren, dagen achtereen, helemaal in mijn eentje. Hopend dat ik ooit weer de voetballer zou worden, die even daarvoor nog in de belangstelling stond van PSV, Juventus, Celtic en Atlético Madrid. Dat is heel moeilijk, kan ik je verzekeren, na alles wat me net was overkomen in mijn privéleven. Gelukkig liep Eddy Acherberg in die tijd rond in Enschede. 'Hou vol, jongen. Het komt goed', riep hij altijd. Wereldvent, Eddy. Hij heeft me er doorheen gesleept."

Het shirt waarin hij zijn eerste en enige interland speelde heeft Peeper nog steeds. Ondanks de ellende die het veroorzaakte is het shirt hem nog altijd dierbaar. "Dan denk ik: ik heb het toch maar mooi geflikt, uitkomen voor het Nederlands elftal. Dat wil toch elke jongen die begint met voetballen?"