Engelaar over zijn ervaringen met racisme: "Reed weg met tranen in m'n ogen"

Racisme is op dit moment het onderwerp van gesprek in Nederland en de rest van de wereld. Voor voormalig FC Twente middenvelder Orlando Engelaar tijd om te vertellen hoe hij op en buiten het veld te maken kreeg met racisme. Dit gebeurde ook al in zijn tijd bij FC Twente.

"Na een training bij FC Twente werd ik aangehouden door een politieagent op een motor, ik reed in een BMW 535", zo herinnert Engelaar zich in gesprek met Robert Vuijsje van de Volkskrant. "Ik pakte de autopapieren uit het dashboardkastje, alleen lag daar ook wat contant geld in. Hij vroeg waarom ik dat had en begon meteen te dreigen: ik wil antwoord, hoeveel geld heb je daar, ik neem je mee naar het bureau. Waarom zou ik geen contant geld bij me mogen hebben? Zoiets zou nooit zijn gebeurd bij een blanke man in diezelfde auto. Ik reed weg met tranen in mijn ogen, het was zo denigrerend, ik voelde me zo minderwaardig."

[google]

Ook in het veld werd hij naar eigen zeggen anders behandeld. "Op voetbalvelden en in stadions ben ik voor van alles uitgemaakt. Bananenplukker, kankerzwarte, ga terug naar Afrika. Maar ook in het veld, met tegenstanders. Je hebt twee populaire scheldwoorden, we zouden ze hier allebei niet moeten noemen. Kankerlul en kankerzwarte. Wat mij zo verbaasde was dat ik een tegenstander net tegen iemand anders had horen zeggen: kankerlul. En dan roept hij tegen mij: kankerzwarte. Wat gebeurt er in zijn hoofd dat hij voor een ander woord kiest?"

Toch wil Engelaar benadrukken dat er ook veel goede blanke mensen zijn. Als voorbeeld haalt hij een oud-trainer aan. "Fred Rutten, mijn trainer bij FC Twente, heeft veel voor me betekend. Op school heb ik blanke leraren gehad die belangrijk voor me waren.

"Ik voel me thuis in Nederland, ik hou van dit land, het is op vele manieren goed voor me geweest. Voor mij is het simpel: mensen die mij iets niet gunnen vanwege mijn kleur, daar ben ik snel klaar mee, ik geef ze geen aandacht meer. Wanneer iemand op een positie zit waar hij mij tegenhoudt vanwege mijn kleur, dan ga ik om hem heen. Of ik werk nog harder, zoals vroeger. Opgeven is geen optie. Anders was ik nooit profvoetballer geworden", besluit hij het onderwerp.