Column: Voor de Keu

FC Twente won met 3-0 van Vitesse. Dat was prima, maar de score mag best wat hoger uitvallen tegen dit soort zwakke tegenstanders. Feit is dat twee van de drie goals door verdedigers werden gemaakt (Brenet en Smal). Feit is ook dat Van Wolfswinkel en Vlap nog steeds niet in vorm zijn. Ik vind dat Van Wolfswinkel, zoals ik op deze plek al eerder verkondigde, zijn beste tijd gehad heeft.

Er zit sleet op de spits van de FC. Hij kreeg weinig goeie ballen, dat is waar, maar beetje spits komt toch een paar keer in scoringspositie. Daar zorgt hij wel voor en anders doen zijn medespelers dat. "Hij heeft een doelpunt nodig", zoept de kenner. Dat mag zo zijn en dat helpt ook wel eens, maar Van Wolfswinkel heeft na acht wedstrijden nog steeds geen doelpunt gescoord. Niet goed!

Vlap is onzichtbaar. Als aanvallende middenvelder zou hij een steun voor Van W kunnen zijn, maar hij zoekt en zoekt, maar vindt nog weinig. Als Sadílek weer mee kan doen, gaat Vlap naar de bank. Want de andere twee middenvelders, Zerrouki en Kjolo, zijn zo belangrijk geworden, dat hun plekjes in de elf van Jans verzekerd zijn. Overigens, Wout Brama is er ook nog. Deze ervaren rot kan nog steeds veel voor het elftal betekenen. Coachend, duels winnen, passend (meestal direct), inzicht.

Niettemin, 3-0 winst voor de FC die keurig bij de eerste vijf van de ranglijst staat. De zege op Vitesse was voor één man in het stadion de kers op de taart. Dat was Eddy Achterberg, alias de Keu. Hij werd voor de wedstrijd door Jan Streuer uitgeroepen tot erelid van de FC. Geheel verdiend. De Keu is een clubman pur sang. De FC betekent alles voor hem. En waarachtig zong Vak P nog even de hit van de eind jaren zestig/begin jaren zeventig Heya De Keu....

Gijs Eijsink